Miryan Klein

°1951, Lyon

Het oeuvre van Miryan Klein bestaat uit een waaier van kunstwerken, schilderijen, sculpturen en installaties die een weerspiegeling zijn van haar scherpe visie op de wereld waarmee ze in de jaren tachtig van start ging.

Het zijn beelden van de huidige maatschappij die de Franse artieste op een subtiele manier aanpakt en waarvan ze vaak bepaalde absurditeiten blootlegt of waarover zij haar bezorgdheid uitdrukt en insisteert op waakzaamheid voor bepaalde evoluties.

Door de eigenzinnige vertolking van haar ideeën en innoverende techniciteit actualiseert deze artieste de traditionele beeldvorming en opvattingen. Het is vermeldenswaardig dat sinds 2015 het oeuvre van Miryan Klein gedoceerd wordt aan de Universiteit van Montpellier.

De schilderijen van Miryan Klein liggen vaak op de grens van sculpturen en installaties. Haar bewerkingen met ongebruikelijke materialen  zoals caoutchouc, neon, plastic folie, hars, inox, aluminium, plexiglas, folienoppen verlenen de kunstwerken een sculpturaal karakter.

De overbevolking, de voedselschaarste, de onvruchtbaarheid, de seksuele geaardheid, het rassenvraagstuk, de mensenhandel, het natuurbehoud, de  overconsumptie… zijn onderwerpen die terug te vinden zijn in het oeuvre van Miryan Klein. Hoe ernstig haar thematiek ook mag zijn, Miryan Klein is positief ingesteld, heeft zin voor humor en heeft geenszins de bedoeling om maatschappijkritiek te geven.

Occasioneel herpositioneert en actualiseert Miryan Klein bepaalde kunstwerken van oude meesters op een gevatte manier en naar haar eigen visie zoals ‘Le déjeuner sur l’herbe’ en ‘Olympia’ van Edouard Manet.

De eerste geactualiseerde versie van ‘Déjeuner sur l’herbe’ van 2002 is een installatie waarbij personages, in neonlampen uitgevoerd, picknicken op een klein stukje gras n de uitlaatgassen van hun Mini Cooper. Hoewel het hier gaat over de pollutie en het gebrek aan natuur, lijkt de met licht overladen uitbeelding op een sprookjestafereel.

Met haar tweede versie van ‘Déjeuner sur l’herbe’ van 2004 heeft Miryan Klein het over de erkenning van de geaardheid van de mens. De afbeelding is een foto op doek van picknickende naakte en geklede jonge mannen. De foto is bedekt met noppenfolie waardoor het beeld op zich een totaal andere dimensie krijgt en op een merkwaardige manier de interpretatie ervan verrijkt.

De noppenfolie doet enerzijds denken aan inpakpapier alsof de kunstenares de kostbare inhoud van haar kunstwerk veilig beschermt. Anderzijds  hebben de opgeblazen noppen die de figuratie bedekken, het effect van een vergrootglas waardoor de waargenomen personages continu veranderen en plaats maken voor ‘gemuteerde’ wezens. Het zijn precies die mutaties die de inhoud vormen van haar kunstwerk en waarop de kunstenares de aandacht vestigt .

Ook in andere werken fungeren de verwerkte noppen als metafoor voor de evolutie zoals in haar versie van ‘Olympia van 2005 waarmee de kunstenares de mensenrechten aanpakt, ‘Le violon d’Ingres’ uit 1924 van Man Ray waar Miryan Klein het gemuteerde ‘modebeeld’ van de vrouw naar voor brengt.

Haar spraakmakende werken ‘Les papillons’ waarmee Miryan Klein eind 2013 begon, zijn panelen vol kleurrijke eendagsvlinders die onze dagelijkse humeuren symboliseren. Met deze kunstwerken verlegt Miryan Klein de grens tussen de reële en de virtuele wereld. Enkele van de geschilderde vlinders fladderen daadwerkelijk binnen het doek.

In recente creaties ontbloot Miryan Klein een nieuw luik van haar inventarisatie van de evolutie van de maatschappij waarbij het accent ligt op de verschuiving van het rollenpatroon in onze maatschappij.

Het werk van Miryan Klein is terug te vinden in internationale publieke collecties zoals het Museum Grimaldi in Cagnes-sur-mer (Frankrijk), het Museum Coupelouzos in Athene (Griekenland) en in kunststichtingen en privé collecties op de internationale kunstmarkt.

Art Point Gallery International promoot het werk van Miryan Klein al meer dan twintig jaar.