° 1973, London
De Hongaars-Venezolaanse kunstenaar brengt magisch realistische werken die radeloze kinderen, zoekende jonge mensen, hopende mannen en vrouwen voorstellen. Voor de afbeelding van zijn onderwerp inspireert Gaiska zich vaak op historische illustraties uit zijn uitgebreide verzameling oude tijdschriften en boeken.
Inhoudelijk zijn de creaties van Gaiska vaak beïnvloed door zijn eigen verleden waarbij zijn grootouders en ouders vluchtten uit Hongarije om in Venezuela een nieuwe toekomst op te bouwen. De migratieproblematiek ligt Gaiska bijgevolg nauw aan het hart. Op basis van het historisch beeldmateriaal van de Red Star Line heeft Gaiska werken gecreëerd rond het thema. Deze schilderijen werden in 2014 in de Loods van het Red Star Line Museum tentoongesteld.
De bijna fotografische weergave van zijn realistisch lijkende personages hebben evenwel een mysterieuze uitstraling. Gaiska vertekent opzettelijk zijn figuren op een bizarre manier tot bevreemdende personages. Hun ongewone, vaak te grote kledij, hun houding en blik brengen verwarring bij de toeschouwer. Vanuit de achtergrond duikt dan weer een onverwacht gezicht of meerdere figuren op waardoor de spanning van het kunstwerk nog toeneemt en de grens van de werkelijkheid overschreden wordt.
Gaiska wil de kijker geen nauwgezette verklaring geven voor wat de inhoud van zijn schilderijen betreft. Hij leidt de toeschouwer via zijn bizarre vertekeningen, lichteffecten en onverwachte extreme kleursegmenten naar de irreële, intimistische sferen van een droomwereld, zijn wereld vol hoop. Gaiska suggereert op een magisch realistische manier. De interpretatie is aan de kijker.
Gaiska studeerde af aan de gekende Academy of fine Arts “Federico Brand” in Caracas.
Na zijn studie reisde hij een aantal jaren door Azië, Noord-Afrika, Noord-Amerika en Europa, waarna hij zich verder vervolmaakte in de teken-en schilderkunst in Engeland en België.
Hij volgde eveneens de Hogere Kunstenopleiding aan de Rietvelt Academie in Amsterdam.
Na deze opleiding werkte en verbleef hij een tijd in Londen waarna hij zich vestigde in Antwerpen waar hij voor een aantal jaren werkte bij het NICC, en bij Jan Fabre.
Via het NICC kwam hij in contact met verschillende Antwerpse kunstenaars waaronder Luc Tuymans, Guillaume Bijl, Jan Fabre, Anne-Mie Van Kerckhoven, Felipe Aguirre e.a.
Regelmatige afspraken en wederzijdse atelierbezoeken waren de voedingsbodem voor Gaiska om zich meer en meer te richten op zijn eigen werk.
Sinds enkele jaren focust Gaiska zich uitsluitend op zijn eigen werk.
Zijn eerste solo-tentoonstelling vond plaats in oktober 2007.